Λογαριασμός
Είσοδος / Εγγραφή
Δωρεάν αποστολές εντός Αττικής για παραγγελίες άνω των 100€
Παραγγελίες210 57 82 202
Emailinfo@petwild.gr

Κατηγορίες: Υγεία

HomePet Wild Store  /  Υγεία
Categories Υγεία, Επλογή κατοικιδίου

Ιδιαιτερότητες Ανάλογα την Ράτσα του Σκύλου σας!

Όταν αποφασίζεις να υιοθετήσεις ή να αγοράσεις έναν σκύλο, είναι σημαντικό να γνωρίζεις τις ιδιαίτερες ανάγκες και τα χαρακτηριστικά της φυλής που σκέφτεσαι. Κάθε φυλή έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά που μπορεί να επηρεάσουν την απόφαση σου. Ας δούμε κάποιες γενικές συμβουλές για μερικές από τις πιο κοινές φυλές:

1. Γερμανικός Ποιμενικός (German Shepherd)

  • Χαρακτηριστικά: Έξυπνος, πιστός, προστατευτικός.
  • Προσοχή: Χρειάζεται έντονη άσκηση και εκπαίδευση. Μπορεί να είναι επιφυλακτικός με αγνώστους αν δεν κοινωνικοποιηθεί σωστά.

2. Λαμπραντόρ Ριτρίβερ (Labrador Retriever)

  • Χαρακτηριστικά: Φιλικός, εξωστρεφής, ενεργητικός.
  • Προσοχή: Έχουν τάση για παχυσαρκία, οπότε χρειάζεται έλεγχος στη διατροφή και άσκηση. Επίσης, μπορεί να είναι υπερβολικά ενεργητικοί ως κουτάβια.

3. Γαλλικό Μπουλντόγκ (French Bulldog)

  • Χαρακτηριστικά: Χαριτωμένος, κοινωνικός, ήσυχος.
  • Προσοχή: Έχουν τάση για αναπνευστικά προβλήματα λόγω της επίπεδης μύτης τους. Επίσης, χρειάζονται δροσερό περιβάλλον και είναι επιρρεπείς σε υπερθέρμανση.

4. Μαλτέζ (Maltese)

  • Χαρακτηριστικά: Γλυκός, τρυφερός, ζωηρός.
  • Προσοχή: Το τρίχωμά τους χρειάζεται συχνό καλλωπισμό. Είναι ευαίσθητοι στις αλλαγές της θερμοκρασίας και μπορεί να είναι ευαίσθητοι σε προβλήματα υγείας.

5. Χάσκι (Siberian Husky)

  • Χαρακτηριστικά: Ανεξάρτητος, ενεργητικός, κοινωνικός.
  • Προσοχή: Χρειάζεται πολύ άσκηση και δραστηριότητα. Έχουν έντονο ένστικτο κυνηγιού και μπορούν να γίνουν δύσκολοι στη διαχείριση αν δεν εκπαιδευτούν σωστά.

6. Ροτβάιλερ (Rottweiler)

  • Χαρακτηριστικά: Πιστός, προστατευτικός, δυναμικός.
  • Προσοχή: Απαιτεί καλή κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση για να αποφευχθεί η επιθετικότητα. Έχουν ανάγκη από ψυχολογική και σωματική άσκηση.

7. Πουντλ (Poodle)

  • Χαρακτηριστικά: Έξυπνος, ενεργητικός, καλός με την οικογένεια.
  • Προσοχή: Χρειάζονται συχνό καλλωπισμό και έχουν υψηλές ανάγκες εκπαίδευσης και δραστηριότητας.

8. Μπιγκλ (Beagle)

  • Χαρακτηριστικά: Κοινωνικός, φιλικός, με ισχυρή όσφρηση.
  • Προσοχή: Μπορεί να είναι επίμονος και δύσκολος στη εκπαίδευση, ειδικά στο κάλεσμα. Έχουν ανάγκη από έντονη άσκηση και μπορεί να είναι επιρρεπείς σε παχυσαρκία.

9. Μπόξερ (Boxer)

  • Χαρακτηριστικά: Ενεργητικός, παιχνιδιάρης, πιστός.
  • Προσοχή: Χρειάζεται αρκετή άσκηση και καλή κοινωνικοποίηση. Είναι ευαίσθητοι σε θερμοκρασιακές αλλαγές.

10. Τσιουάουα (Chihuahua)

  • Χαρακτηριστικά: Ζωηρός, γενναίος, πιστός.
  • Προσοχή: Είναι πολύ μικρού μεγέθους και ευαίσθητοι στο κρύο. Μπορούν να είναι επιφυλακτικοί με αγνώστους και χρειάζονται σωστή κοινωνικοποίηση.

Όταν επιλέγεις σκύλο, είναι σημαντικό να λαμβάνεις υπόψη τον τρόπο ζωής σου, τις συνθήκες διαβίωσης και το χρόνο που μπορείς να αφιερώσεις στον σκύλο σου. Επιπλέον, καλό είναι να ερευνήσεις για τυχόν κοινά προβλήματα υγείας της φυλής και να προετοιμαστείς κατάλληλα.

Categories Υγεία

Εξωπαράσιτα: Πρόληψη & Αντιμετώπιση

Τα εξωπαράσιτα αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους κινδύνους για την υγεία των κατοικιδίων ζώων. Πρόκειται για παράσιτα που ζουν στην επιφάνεια του σώματος των ζώων, όπως ψύλλοι, τσιμπούρια, ψείρες και ακάρεα. Αυτά τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν διάφορες ασθένειες και προβλήματα υγείας, τα οποία μπορεί να είναι επικίνδυνα και σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και θανατηφόρα.

Τι είναι τα εξωπαράσιτα;

Τα εξωπαράσιτα είναι οργανισμοί που ζουν εξωτερικά στο σώμα των ζώων και τρέφονται από το αίμα τους ή τους ιστούς τους. Ορισμένα από τα πιο κοινά εξωπαράσιτα περιλαμβάνουν:

  • Ψύλλοι: Μικρά έντομα που ζουν στο τρίχωμα των ζώων και τρέφονται από το αίμα τους.
  • Τσιμπούρια: Αραχνοειδή που προσκολλώνται στο δέρμα των ζώων και τρέφονται από το αίμα τους.
  • Ψείρες: Μικρά έντομα που ζουν στο τρίχωμα ή το δέρμα και προκαλούν έντονο κνησμό.
  • Ακάρεα: Πολύ μικρά αραχνοειδή που ζουν στο δέρμα ή στα αυτιά των ζώων και μπορούν να προκαλέσουν δερματικές παθήσεις και λοιμώξεις.

Κίνδυνοι από τα εξωπαράσιτα

Τα εξωπαράσιτα μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά από προβλήματα υγείας στα κατοικίδια ζώα, όπως:

  • Αλλεργίες και δερματίτιδες: Τα τσιμπήματα και οι δαγκωματιές από τα παράσιτα προκαλούν έντονο κνησμό και ερεθισμούς στο δέρμα.
  • Μετάδοση ασθενειών: Τα εξωπαράσιτα μπορούν να μεταδώσουν σοβαρές ασθένειες όπως η νόσος του Lyme (από τσιμπούρια), η ερλιχίωση, η αναιμία και άλλες λοιμώξεις.
  • Αναιμία: Ιδιαίτερα τα τσιμπούρια και οι ψύλλοι μπορούν να προκαλέσουν αναιμία, ειδικά σε μικρά ή αδύναμα ζώα, καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες αίματος.
  • Δευτερογενείς λοιμώξεις: Οι πληγές από τα τσιμπήματα μπορεί να μολυνθούν, προκαλώντας δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις.

Πρόληψη και προστασία

Η πρόληψη είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τα κατοικίδια ζώα μας από τα εξωπαράσιτα. Ένα από τα κύρια μέσα πρόληψης είναι η χρήση αντιπαρασιτικών προϊόντων. Ας αναλύσουμε τις διάφορες επιλογές και τη χρήση τους:

Κολάρα (Collars)

Τα αντιπαρασιτικά κολάρα είναι μια δημοφιλής επιλογή λόγω της ευκολίας στη χρήση και της μακροχρόνιας προστασίας που προσφέρουν. Τα κολάρα αυτά περιέχουν δραστικές ουσίες που απωθούν και σκοτώνουν τα εξωπαράσιτα. Κάθε κολάρο έχει διάρκεια δράσης που μπορεί να κυμαίνεται από μερικούς μήνες έως και οκτώ μήνες. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις οδηγίες χρήσης και να επιλέγετε κολάρα κατάλληλα για το μέγεθος και την ηλικία του ζώου σας.

Σπρέι (Sprays)

Τα σπρέι είναι κατάλληλα για άμεση αντιμετώπιση των εξωπαρασίτων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά. Τα σπρέι εφαρμόζονται στο τρίχωμα του ζώου, φτάνοντας μέχρι το δέρμα. Η συχνότητα εφαρμογής εξαρτάται από τις οδηγίες του προϊόντος και το βαθμό προσβολής από παράσιτα.

Αμπούλες (Spot-on treatments)

Οι αμπούλες, γνωστές και ως “spot-on treatments”, είναι μικρές συσκευασίες υγρού που εφαρμόζονται τοπικά στο δέρμα του ζώου, συνήθως στο σβέρκο. Οι αμπούλες παρέχουν προστασία για μερικές εβδομάδες, ανάλογα με το προϊόν, και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην πρόληψη και την αντιμετώπιση των εξωπαρασίτων. Είναι εύχρηστες και παρέχουν συνεχή απελευθέρωση της δραστικής ουσίας.

Δισκία (Oral treatments)

Τα αντιπαρασιτικά δισκία είναι μια άλλη αποτελεσματική επιλογή. Αυτά τα δισκία χορηγούνται από το στόμα και δρουν συστημικά, παρέχοντας προστασία από τα εξωπαράσιτα για διάφορες χρονικές περιόδους, ανάλογα με το προϊόν. Τα δισκία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά για ζώα που δεν ανέχονται άλλες μορφές αντιπαρασιτικών προϊόντων.

Προληπτικά μέτρα

Εκτός από τη χρήση αντιπαρασιτικών προϊόντων, υπάρχουν και άλλα μέτρα που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της προσβολής από εξωπαράσιτα:

  • Τακτική κτηνιατρική εξέταση: Οι τακτικές επισκέψεις στον κτηνίατρο βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των εξωπαρασίτων.
  • Καθαριότητα του περιβάλλοντος: Η τακτική καθαριότητα των χώρων όπου ζουν τα ζώα, καθώς και η απολύμανση των αντικειμένων τους, μειώνουν την πιθανότητα προσβολής.
  • Έλεγχος μετά από βόλτες: Μετά από περιπάτους σε περιοχές με βλάστηση, πρέπει να ελέγχουμε τα ζώα για την παρουσία τσιμπουριών και άλλων παρασίτων.
  • Καλή διατροφή: Η υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων, κάνοντάς τα λιγότερο ευάλωτα σε προσβολές.

Η κατανόηση και η αντιμετώπιση των εξωπαρασίτων είναι κρίσιμη για την ευζωία των κατοικίδιων ζώων μας. Με την κατάλληλη πρόληψη και φροντίδα, μπορούμε να προστατεύσουμε τα ζώα μας από τις αρνητικές επιπτώσεις αυτών των επικίνδυνων οργανισμών.

Categories Χωρίς κατηγορία, Υγεία

“Λαχανιασμένα Σκυλάκια: Ο Κρυφός Κίνδυνος του Νερού”

Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε νερό στα σκυλάκια μας όταν είναι λαχανιασμένα και τι προβλήματα μπορούν να δημιουργηθούν:

Η φροντίδα και η υγεία των σκύλων μας είναι υψίστης σημασίας για κάθε ιδιοκτήτη. Ένας από τους συνηθέστερους τρόπους φροντίδας είναι η διασφάλιση ότι το σκυλάκι μας έχει επαρκή πρόσβαση σε φρέσκο νερό, ειδικά μετά από σωματική άσκηση. Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική προειδοποίηση: δεν πρέπει να δίνουμε νερό στα σκυλάκια μας αμέσως μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα ή όταν είναι λαχανιασμένα. Ας εξετάσουμε γιατί αυτό είναι σημαντικό και τι προβλήματα μπορούν να προκύψουν.

Φυσιολογία του Σκύλου και Λαχάνιασμα

Τα σκυλιά δεν ιδρώνουν όπως οι άνθρωποι. Για να δροσιστούν, χρησιμοποιούν τον μηχανισμό του λαχανιάσματος. Όταν ένας σκύλος λαχανιάζει, αναπνέει γρήγορα και επιφανειακά, επιτρέποντας στον αέρα να περάσει πάνω από τη γλώσσα του και μέσω της αναπνευστικής οδού, δροσίζοντας το σώμα του μέσω εξάτμισης του νερού.

Κίνδυνοι από την Κατανάλωση Νερού σε Κατάσταση Λαχανιάσματος

  1. Κίνδυνος Αναρρόφησης: Όταν ένας σκύλος είναι λαχανιασμένος, οι αναπνευστικοί του μύες είναι σε έντονη χρήση και το νερό μπορεί εύκολα να μπει στους αεραγωγούς, προκαλώντας πνιγμό ή αναρρόφηση νερού στους πνεύμονες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα ή ακόμα και πνευμονία.
  2. Στροφική Διάταση και Συστροφή Στομάχου (GDV): Η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας νερού αμέσως μετά από έντονη άσκηση μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της στροφικής διάτασης και συστροφής στομάχου. Αυτή η κατάσταση, γνωστή και ως γαστρική διαστολή και ανατροπή, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και απαιτεί άμεση ιατρική επέμβαση. Συμπτώματα περιλαμβάνουν πρήξιμο της κοιλιάς, ανησυχία, και αδυναμία.
  3. Διαταραχή Ηλεκτρολυτών: Μετά από έντονη άσκηση, οι ηλεκτρολύτες του σκύλου μπορεί να είναι εκτός ισορροπίας. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού μπορεί να επιδεινώσει αυτή την ανισορροπία, προκαλώντας υπονατριαιμία, μια κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά συμπτώματα όπως σύγχυση, εμετό και σε σοβαρές περιπτώσεις ακόμα και κώμα.

Σωστή Διαχείριση της Ενυδάτωσης

  1. Μικρές Ποσότητες Νερού: Αν ο σκύλος σας είναι λαχανιασμένος, δώστε του μικρές ποσότητες νερού σε διαστήματα. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της κατάποσης μεγάλων ποσοτήτων νερού που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα.
  2. Αναμονή: Αφήστε τον σκύλο σας να ηρεμήσει για λίγα λεπτά μετά την άσκηση πριν του δώσετε νερό. Αυτό επιτρέπει στο σώμα του να επανέλθει σε φυσιολογική κατάσταση και μειώνει τον κίνδυνο αναρρόφησης.
  3. Ενυδάτωση πριν την Άσκηση: Διασφαλίστε ότι ο σκύλος σας είναι καλά ενυδατωμένος πριν από την άσκηση. Αυτό θα μειώσει την ανάγκη του για μεγάλη ποσότητα νερού μετά την άσκηση.
  4. Ειδικά Σκεύη Νερού: Χρησιμοποιήστε σκεύη νερού που περιορίζουν την ποσότητα που μπορεί να καταπιεί ο σκύλος σας σε κάθε γουλιά. Υπάρχουν ειδικά μπολ που εμποδίζουν την υπερβολική κατανάλωση νερού με μία φορά.

Συμπεράσματα

Η ενυδάτωση είναι κρίσιμη για την υγεία του σκύλου σας, αλλά πρέπει να γίνεται με προσοχή, ιδιαίτερα μετά από έντονη άσκηση. Ακολουθώντας τις παραπάνω οδηγίες, μπορείτε να διασφαλίσετε ότι το σκυλάκι σας θα παραμείνει υγιές και ευτυχισμένο, αποφεύγοντας τους κινδύνους που σχετίζονται με την ακατάλληλη κατανάλωση νερού. Εάν έχετε αμφιβολίες ή παρατηρείτε ανησυχητικά συμπτώματα στο σκύλο σας, συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρό σας.

Categories Χωρίς κατηγορία, Υγεία

Γουργούρισμα και γάτες, πως εξηγείται;

Οι γάτες είναι γνωστές για πολλούς από τους ιδιαίτερους τους τρόπους, και το γουργούρισμα είναι ένας από τους πιο γοητευτικούς και μυστηριώδεις. Το γουργούρισμα είναι ένας χαρακτηριστικός ήχος που παράγουν οι γάτες, και ενώ συνδέεται συχνά με ευχαρίστηση, οι λόγοι για τους οποίους οι γάτες γουργουρίζουν είναι πιο περίπλοκοι και ποικίλοι.

Φυσιολογία του Γουργουρίσματος

Για να κατανοήσουμε γιατί γουργουρίζουν οι γάτες, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε πώς παράγεται αυτός ο ήχος. Το γουργούρισμα δημιουργείται από τη δόνηση των φωνητικών χορδών της γάτας καθώς αυτή εισπνέει και εκπνέει. Οι φωνητικές χορδές κλείνουν και ανοίγουν γρήγορα, δημιουργώντας τον χαρακτηριστικό γουργουριστό ήχο. Αυτός ο μηχανισμός ρυθμίζεται από έναν νευρικό μηχανισμό που ελέγχει τους μυς του λάρυγγα.

Λόγοι για το Γουργούρισμα

Παρόλο που το γουργούρισμα συνδέεται συχνά με την ευχαρίστηση, οι γάτες γουργουρίζουν για διάφορους λόγους:

  1. Ευχαρίστηση και Χαλάρωση: Οι γάτες γουργουρίζουν συχνά όταν είναι ευτυχισμένες, χαλαρές ή απολαμβάνουν την προσοχή του ανθρώπου τους. Αυτή η μορφή γουργουρίσματος μπορεί να ακουστεί όταν χαϊδεύονται ή όταν βρίσκονται σε ένα ζεστό, άνετο περιβάλλον.
  2. Επικοινωνία: Το γουργούρισμα είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γάτες επικοινωνούν με άλλες γάτες ή ανθρώπους. Μητέρες γάτες και τα μικρά τους γουργουρίζουν για να επικοινωνούν μεταξύ τους. Τα γατάκια μπορεί να γουργουρίζουν για να δείξουν ότι νιώθουν ασφαλή και ευχαριστημένα.
  3. Αυτοθεραπεία: Υπάρχουν ενδείξεις ότι το γουργούρισμα μπορεί να έχει θεραπευτικές ιδιότητες για τις ίδιες τις γάτες. Οι δονήσεις που παράγονται από το γουργούρισμα μπορεί να βοηθούν στην επούλωση των οστών και των ιστών, στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
  4. Άγχος και Πόνος: Οι γάτες μπορεί να γουργουρίζουν και όταν είναι αγχωμένες ή πονάνε. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το γουργούρισμα λειτουργεί ως μηχανισμός αυτοκαθησυχασμού. Για παράδειγμα, μια γάτα μπορεί να γουργουρίζει όταν επισκέπτεται τον κτηνίατρο ή όταν είναι τραυματισμένη.
  5. Ζήτηση Τροφής: Μερικές γάτες γουργουρίζουν για να ζητήσουν τροφή από τους ανθρώπους τους. Αυτό το γουργούρισμα συνήθως συνοδεύεται από άλλες μορφές επικοινωνίας, όπως το τρίψιμο στο πόδι του ανθρώπου ή το νιαούρισμα.

Συμπέρασμα

Το γουργούρισμα των γατών είναι ένας πολυσύνθετος ήχος με πολλαπλές λειτουργίες και λόγους. Αν και συχνά ερμηνεύεται ως ένδειξη ευτυχίας, μπορεί επίσης να είναι μια μορφή επικοινωνίας, αυτοθεραπείας ή έκφρασης άγχους και πόνου. Κατανοώντας το γουργούρισμα, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις ανάγκες και τα συναισθήματα των γατών μας, προσφέροντάς τους την κατάλληλη φροντίδα και προσοχή που χρειάζονται.

1 2 3 4
X